Awanturka z Córką

Awanturka, czyli smarowidło :D, które spożyłyśmy dzisiejszego pięknego, śnieżnego, wiosennego poranka z Potomką. Spożyłyśmy, nie omieszkam zauważyć z ukontentowaniem. Ja także z pieczywem (Potomka wolała wersję sote). Nawet Tatko (wpadłszy w przelocie) się załapał. I chciał więcej :D

Bo wiecie kobieta z niczego zrobi kapelusz, sałatkę i awanturę. Za chińskiego boga nie wiem, o co chodzi z tym kapeluszem, ale w sumie, czemu nie. Reszta to oczywista oczywistość.

Nasze nic:

• średnia, wędzona makrela
• pół pęczka pietruszki
• dwie łychy gęstego jogurtu (był bałkański)
• pół małej cebulki
• szczypta pieprzu
• łyżka soku z cytryny
• kawałeczek ostrego, żółtego sera

 Makrelę pozbawiamy ości i skóry. Wrzucamy do miski z usiekaną pietruszką, jogurtem, cytryną, pokrojoną drobniutko cebulką i startym serem. Mieszamy na gładko, doprawiamy pieprzem.

Jemy na chlebie.
Albo bez :D

P.S. Słuchajcie! Od jakiegoś czasu zastanawiam się, czy etykietowanie przepisów tagiem "BLW" ma jeszcze sens. U nas to już po prostu normalne jedzenie. A że większość naszych posiłków siłą rzeczy nadaje się dla dziecka, to już inna bajka :)