Parzyplacki

Moja Babcia robi niekiedy zupę, którą nazywa "parzybroda", choć nie przypomina żadnego znalezionego przeze mnie przepisu na parzybrodę. Te placki mają charakter podobny, a dodatkowo zawierają parzącą (i zdrowszą nawet od szpinaku ) pokrzywę.

Można je łatwo modyfikować, mogą być rekonstrukcyjne, dla dzieci - jak chcecie.

Potrzebujemy:
(rekonstrukcyjnie)

• mąki
• wody
• trzech jaj
• szczypty soli
• dwóch sporych garści liści pokrzywy (zebranych przed kwitnieniem)
• kawałka kiełbasy
• łyżkę ziarenek czarnuszki
• łyżka zmielonego siemienia lnianego
• ząbka czosnku
• ew. tłuszczu do smażenia (olej rzepakowy)

W wersji dla bardzo małego brzuszka nie było kiełbaski i soli

Ja ostatnio robiłam wersję pro i dodałam:

• gałązkę świeżej bazylii
• kilka gałązek kolendry
• łyżkę koncentratu pomidorowego
• łyżeczkę musztardy

Z mąki, wody, jaj i ew. soli robimy ciasto o konsystencji gęęęstej śmietany (jak na naleśniki, tylko więcej mąki). Pokrzywę płuczemy, przelewamy wrzątkiem (wtedy już nie parzy) i siekamy. Dodajemy do ciasta. Kiełbasę drobno kroimy, czosnek przepuszczamy przez praskę, dodajemy do ciasta razem z resztą przypraw. Mieszamy.

Na patelni rozgrzewamy tłuszcz (rekonstruktorzy mogą na suchej blasze, albo patelni przejechanej skórką z boczku lub słoniną). Smażymy małe (pół dłoni), okrągłe, średnio grube placki.

Smacznego :)
Aurora wcinała zawzięcie :D